Pierwszy kwartał nowego roku, we łbie mi się przewraca od spraw przyziemskich(zawodowych).
Urzędy skarbowe, zusy, poczty, rzygać mi się chce już od tego wszystkiego.
Nawet znalazło się jakieś "nieślubne dziecko" w postaci niepopłaconych kwitów za parkowanie w centrum miasta z 2004 i 05 roku, jak to dawno było, czy wogóle było?

Jakaś chwilka wytchnienia po robocie, trochę marzeń. Zamykam oczy i przenoszę się w inny wymiar, inne miejsce, hen wysoko. Wiemy, znamy to uczucie, gdy jest się gdzieś tam wyżej, ponad te wszystkie przyziemskie zawaligłowy, gdzie jedynymi sprawami są rozbicie namiotu, rozwinięcie płachty lub rozstawienie namiotu i zagotowanie kubka wody. Tak niewiele trzeba. Gdy jedynym poważniejszym problemem jest pogoda lub jej brak.

I pewnie wielu z Nas ma ten sam nieustający problem z pytaniem z gatunku-Po co się tam pchasz, czego tam szukasz? Mnie pytają coraz częściej i gęściej, a ja się nie mam zamiaru tłumaczyć i tylko się pod nosem śmieję i w myślach radzę oponentowi, spróbuj nie wziąść piguły jak cię dyńka boli.

I ta tęsknota...